Trekking to the Fairy Meadows στο Πακιστάν: A Trail Report

Τα Fairy Meadows στο Πακιστάν πρέπει να είναι ένα από τα πιο απίστευτα μέρη που είχα ποτέ τη χαρά να επισκεφτώ. Είναι ένα δημοφιλές σημείο μεταξύ των λίγων τουριστών που καταφέρνουν να φτάνουν στο Πακιστάν, αν είναι αλήθεια, αν περάσετε καθόλου χρόνο στη χώρα, θα είναι σίγουρο ότι θα ακούσετε κάποιον να το αναφέρει σύντομα!

Η επίσκεψη στο Fairy Meadows δεν είναι επίσης μια απλή εμπειρία, πιστέψτε με, να είστε προετοιμασμένοι για το ταξίδι μιας ζωής τόσο για καλούς όσο και για κακούς λόγους! Για να αποκτήσετε πρόσβαση στην περιοχή θα πρέπει να διασχίσετε έναν από τους πιο επικίνδυνους δρόμους του κόσμου, αλλά για αυτό, θα μπορείτε να έρθετε από κοντά με το Nanga Parbat, το 9ο ψηλότερο βουνό στον κόσμο.

Το να ταξιδέψω στο Fairy Meadows ήταν ένα από τα πιο συναρπαστικά ταξίδια της ζωής μου και έχω την αίσθηση ότι θα καταλήξεις να σκέφτεσαι το ίδιο. Το τεράστιο μέγεθος του βουνού σε συνδυασμό με τη γαλήνη και την ησυχία του απομακρυσμένου τοπίου είναι απαράμιλλο. Σίγουρα για μένα προσωπικά.

Αλλά όπως τα περισσότερα πράγματα στο Πακιστάν, το ταξίδι στα Fairy Meadows δεν είναι τόσο απλό όσο μπορεί να φαίνεται. Μια μαφία τζιπ, απαιτούμενη ασφάλεια και πρόσθετες διαδρομές στροβιλίζονται όταν έρχεται το θέμα. Ευτυχώς έχω βάλει τα δύσκολα να κάνω τα πράγματα πιο απλά για εσάς! Με τις εμπιστευτικές πληροφορίες μας μπορείτε να ξεχάσετε όλες τις ανησυχίες σας και να βεβαιωθείτε ότι δεν θα χάσετε ένα από τα πιο όμορφα μέρη όχι μόνο στο Πακιστάν, αλλά και στον ΚΟΣΜΟ!

Ετοιμος? Ας βουτήξουμε: εδώ είναι όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το μαγικό Fairy Meadows Trek.

Ο δρόμος ανέβηκε στην κοιλάδα, μια σταγόνα από τη μια πλευρά, μια μπλε κορδέλα νερού από κάτω. Έψαξα με την κάμερά μου, προς μεγάλη χαρά του νέου μου σωματοφύλακα, και τράβηξα μερικές φωτογραφίες από τα πανίσχυρα βουνά που βαδίζουν δίπλα μας. Μπροστά, στο βάθος, μια προκλητική κορυφή βασίλευε υπέρτατη πάνω από όλες τις άλλες.

Το Nanga Parbat ο νέος μου φίλος προσφέρθηκε.

ο ένατο ψηλότερο βουνό στον κόσμο , φαινόταν να ξύνει τις πιο απομακρυσμένες λαβές των ίδιων των ουρανών, ένα αδιαπέραστο προπύργιο από χιόνι, πάγο και βράχο, ένα φρούριο κατάλληλο για θεό.

Πίσω μας, ένα άλλο τζιπ από ντόπιους Πακιστανούς τουρίστες, ημερήσιους ταξιδιώτες, τράβηξε το δρόμο του κατά μήκος του χάλκινου μονοπατιού, ένας τρελός κολλημένος στο μπροστινό μέρος σαν σκυμμένος γυμναστής.

Φαινόταν ότι δεν ήμουν το μόνο άτομο που ήθελε να περάσει μια νύχτα στα νεράιδα λιβάδια, έναν από τους πιο γνωστούς προορισμούς περιπέτειας του Πακιστάν. Κατέβηκα και ακολούθησα την αστυνομία στα δάση. Ακόμα δεν είχα ιδέα τι να περιμένω.

Αγωνίστηκα και μετά, το βάρος του πακέτου μου (γιατί στο διάολο είχα αγοράσει το καταραμένο φορητό υπολογιστή μου!) με βάραινε καθώς πάλευα μέσα στο χιόνι μέχρι τη μέση, ο Φεβρουάριος ΔΕΝ είναι η καλύτερη εποχή του χρόνου για να επισκεφτείς τα νεράιδα λιβάδια.

Το στομάχι μου βρόντηξε δυστυχώς, ήξερα, φυσικά, ότι το Δελχί-Κοιλιά είχε πάει πολλές φορές στην Ινδία, αλλά φαινόταν ότι το Ισλαμαμπάντ-Κοιλιά ήταν επίσης ένα πράγμα. Πήγα με μοτοποδήλατο δυστυχισμένος, ανίκανος να εκτιμήσω πλήρως την εκπληκτική παρουσία των βουνών, τη δροσερή καθαρότητα του αέρα, την εκπληκτική λάμψη του χιονιού.

φθηνές κρατήσεις ξενοδοχείων

Μπροστά μου, η αστυνομική συνοδεία μου περίμενε υπομονετικά σε έναν βράχο, ένα τσιγάρο κρέμεται από τα χείλη του, με το AK του να είναι στην αγκαλιά του σαν ένα πολύ αγαπημένο κατοικίδιο.

Ο Μπάμπα με γρατζουνισμένα επαγγελματικά παπούτσια, πεζοπορία στα βουνά

Στην Ινδία και το Πακιστάν, ένας ηλικιωμένος κύριος αναφέρεται συχνά ως Μπάμπα, δεν είμαι σίγουρος πώς να ρωτήσω το όνομά του από τον φίλο μου που κρατά ΑΚ, συμφώνησα με αυτό.

Μπαμπά, Ταλιμπάν εδώ; Ρώτησα, περισσότερο περίεργος παρά προβληματισμένος.

Κανένας Ταλιμπάν δεν γέλασε τον φύλακα άγγελό μου, σηκώνοντας το τουφέκι του στον ώμο του και μιμούμενος πυροβολώντας μακριά.

Η αστυνομική μου συνοδεία στη Χούνζα σαρώνει τα βουνά

Ο Μπάμπα, βλέποντας ότι ήμουν κουρασμένος και λίγο αδιάθετος, μου πέρασε μερικά άρρωστα γλυκά και μετά με ευγένεια έβγαλε από πάνω μου το δεύτερο σακίδιο. Αυτό ήταν το πρώτο για μένα.

Είμαι πολύ προστατευτικός με τον εξοπλισμό μου και το θεωρώ ελαφρώς προς τιμήν μου αν κάποιος τολμήσει να μου προσφέρει βοήθεια, αλλά, σε αυτήν την περίπτωση, με το χιόνι να μουσκεύει τα παπούτσια και τις κάλτσες μου και με έναν ακόμη γύρο εκρηκτικής διάρροιας έτοιμη, υποχώρησα.

Μαζί, προχωρήσαμε περαιτέρω στην κοιλάδα, σκαρφαλώνοντας πάνω από πεσμένους κορμούς και περνώντας μέσα από μισοπαγωμένα ρυάκια μέχρι που τελικά, μετά από μια απότομη ανάβαση και πολλές βρισιές, έφτασα στον προορισμό μου.

Φτάνοντας στα Fairy Meadows

Μπροστά μου, που απλώνονται μακριά, καθαρά λευκά χαλιά από ανέγγιχτο χιόνι. Πανίσχυρες κορυφές του μπλε και του γκρι και του ασημί και του μωβ πετάνε στον ουρανό, μπλοκάρουν τον τελευταίο ήλιο και υπόσχονται μια λαμπερή βραδιά γεμάτη αστέρια.

Ο Μπάμπα με οδήγησε μπροστά σε μια μικρή ξύλινη καλύβα, μέσα με υποδέχτηκε ο ιδιοκτήτης της καλύβας που, έχοντας ακούσει ότι ερχόταν ένας ξένος, είχε ανοίξει παρά το γεγονός ότι η σεζόν δεν είχε ξεκινήσει για άλλες έξι εβδομάδες.

Μου πέρασαν αμέσως ένας αναιδής καπνός και μια κούπα ζεστό τσαγιού και, πέφτοντας σε ένα σωρό στο πάτωμα, επιτέλους ξεκουράστηκα.

Ξύπνησα την επόμενη μέρα, με τον ήλιο να γλιστράει μέσα από τα παράθυρα, κάτω από την πόρτα, μέσα από τις ρωγμές στο ξύλο. Ο Μπάμπα, φουντώνοντας χωρίς λόγια τη φωτιά, με κοίταξε με ένα χαμόγελο και μου έδωσε μια φρέσκια παράθα, ακόμα ζεστή και ένα ποτήρι τσαγιού.

Μπαμπά, πώς σε λένε; – Μπαμπά, πώς σε λένε.

Πήδηξε στον αέρα σαν να είχε πάθει ηλεκτροπληξία, σοκαρισμένος όταν διαπίστωσε ότι μπορούσα ξαφνικά να μιλήσω Ούρντου – είχα μια εφαρμογή στο τηλέφωνό μου που με βοηθούσε.

Πολύ καλά! Πολύ καλά! Με λένε Μπάμπα! απάντησε, φαινόταν ότι ήξερε λίγα δικά του αγγλικά.

Τον ρώτησα ξανά και έλαβα την ίδια απάντηση, φαινόταν ότι ήταν χαρούμενος που τον έλεγαν Μπάμπα τελικά.

Με τη βοήθεια του τηλεφώνου μου, άρχισα να ρωτάω τον Μπάμπα για την ηλικία του, την οικογένειά του, το αγαπημένο του φαγητό, πόσο καιρό ήταν στην αστυνομία.

Το Πακιστάν είναι ασφαλές!

Γελάσαμε, μοιραζόμασταν έναν καπνό καθώς ο Μοχάμεντ ήρθε μαζί μας και μου έριξε άλλο ένα ποτήρι τσαγιού.

Ευχαριστώ αδερφέ! Ευχαριστώ πολύ αδερφέ.

πόσο καιρό να οδηγήσετε στο Νάσβιλ

Γρήγορα έμαθα ότι ακόμα κι αν ο Μπάμπα και ο Μοχάμεντ δεν μπορούσαν να καταλάβουν την ατελή ουρντού προφορά μου, σίγουρα κατάλαβαν την έννοια της διασκέδασης. Ο Μπάμπα, συγκεκριμένα, φαινόταν να αγαπά ιδιαίτερα τα αστεία.

Ο Μπάμπα γρήγορα ανέθεσε στον εαυτό του να είναι όχι μόνο ο προστάτης μου, αλλά και ο οδηγός μου και, τις επόμενες τρεις μέρες, να με οδηγήσει βαθιά στα γύρω βουνά. Περπατήσαμε μέσα από τρελά χιόνια, προσπαθώντας να φτάσουμε στην κατασκήνωση βάσης Nanga Parbat παρά τις τρομερές συνθήκες και γυρνούσαμε πίσω μόνο όταν το χιόνι έφτασε στις μασχάλες μας.

Ο Μπάμπα μου δίδαξε μερικές φράσεις στα Ουρντού και σιγά-σιγά αλλά σταθερά η Ουρντού μου άρχισε να βελτιώνεται.

Το απόγευμα, προσπαθήσαμε να στεγνώσουμε τα παπούτσια μας σε μια μικρή φωτιά που ήταν μια χαρά μέχρι που τελείωσαν τα ξύλα.

Προς έκπληξή μου, ο Μπάμπα πήδηξε όρθιος και, αρπάζοντας ένα τσεκούρι, πήγε στα δέντρα, σκαρφαλώνοντας σαν μαϊμού, χρησιμοποιώντας το τσεκούρι ως βοήθημα, τραβώντας τον εαυτό του δέκα μέτρα πάνω από το έδαφος και μετά, προς χαρά και φρίκη μου, άρχισε να χακάρει. στα ίδια τα κλαδιά που στεκόταν.

Κατά τη διάρκεια μιας ώρας, μάζεψε αρκετά ξύλα για να τροφοδοτήσει εκατό φωτιές, όλα χωρίς να κόψει το δέντρο. Εντυπωσιάστηκα, θα δίσταζα να το ονομάσω βιώσιμη πρακτική, καθώς δεν είμαι ειδικός, αλλά μου φάνηκε αρκετά φιλικό προς τη φύση!

Ο Μπάμπα μαζεύει καυσόξυλα.

Τελικά, ήρθε η ώρα να αφήσω τα λιβάδια των νεραϊδών και να επιστρέψω στον αυτοκινητόδρομο Karakoram, στη συνέχεια, σχεδίαζα να εξερευνήσω τα βουνά γύρω από την Hunza - θα μπορούσε κανείς εύκολα να περάσει μια ζωή πεζοπορίας και περιπέτειας εδώ.

Χώρισα τους δρόμους μου με τον Μπάμπα, σφίγγοντας του το χέρι και υποσχόμενος να επιστρέψω τον Αύγουστο, όταν ελπίζω να δω μια διαφορετική, πιο πράσινη, πλευρά του The Fairy Meadows.

Μου χαμογέλασε χωρίς λόγια, αρνούμενος να πάρει τις 500 ρουπίες που του έσπρωξα στο χέρι και φροντίζοντας να μπω στο σωστό λεωφορείο καθώς πήγαινα προς το Γκίλγκιτ. Ο πακιστανικός λαός. σε προσέχουν πάντα.

Η πραγματικά εκπληκτική θέα από το Fairy Meadows του Πακιστάν.

Η πεζοπορία στα λιβάδια των νεραϊδών και ο χρόνος με τον Μπάμπα, ήταν μια πραγματικά μαγική εμπειρία.

Το Fairy Meadows δεν είναι μόνο ένα από τα περισσότερα όμορφα μέρη στο Πακιστάν , είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά μέρη που έχω πάει ποτέ. Μην παραλείψετε να επισκεφτείτε αυτό το μέρος αν κατευθύνεστε προς το Πακιστάν.

Αν είστε αρκετά τυχεροί να σας αναθέσουν τον Μπάμπα ως συνοδό σας, φροντίστε να του πείτε ότι λέω ένα εγκάρδιο Salaam Alaikum!

484 σελίδες με πόλεις, κωμοπόλεις, πάρκα,
και ΟΛΑ τα παράξενα μέρη που ΘΕΛΕΤΕ να γνωρίσετε.
Εάν το θέλετε πραγματικά ανακαλύψτε το Πακιστάν , κατεβάστε αυτό το PDF .

• Πώς να φτάσετε στο The Fairy Meadows από το Gilgit

Πώς να φτάσετε στο The Fairy Meadows από το Gilgit

Ενώ είναι δυνατό να πηδήξετε απλά στη Γέφυρα Raikot από το λεωφορείο Rawalpindi προς Gilgit, οι περισσότεροι ταξιδιώτες με σακίδιο επιλέγουν να προχωρήσουν στο Karimabad και στο Ghulkin και στη συνέχεια να επιστρέψουν στη γέφυρα Raikot (για να ταξιδέψετε στο The Fairy Meadows). Το ταξίδι από το Raikot στα Fairy Meadows είναι κουραστικό, οπότε το να το πετάξετε πάνω από ένα ήδη μεγάλο ταξίδι με λεωφορείο από το Rawalpindi (ή μακρύτερα) δεν είναι καλή ιδέα.

Το να ολοκληρώσετε τα ταξίδια σας στο Πακιστάν στο The Fairy Meadows είναι λογικό (εκτός αν κάνετε κύκλους προς το Kalash ή διασχίζετε τα σύνορα με την Κίνα), καθώς είναι στο δρόμο της επιστροφής στο Ισλαμαμπάντ και είναι ένας σίγουρος τρόπος για να ολοκληρώσετε το ταξίδι σας με ένα πραγματικό highlight. Τα Fairy Meadows είναι απλά μαγικά.

Πολλοί backpackers θα έρθουν από το Gilgit. Μπορείτε να πάρετε ένα μίνι λεωφορείο με κατεύθυνση προς Chilas από το Gilgit για περίπου 200 ρουπίες, απλά πείτε εκ των προτέρων ότι θέλετε να κατεβείτε στη γέφυρα Raikot. Τα μικρά λεωφορεία φαίνονται να φεύγουν ένα κάθε ώρα, τα δρομολόγια ποικίλλουν ανάλογα με την εποχή του χρόνου, περίπου στις 9 π.μ. από τον γενικό σταθμό λεωφορείων του Gilgit (που βρίσκεται στην κορυφή της πόλης) κοντά στην τεράστια αψίδα δίπλα στη στρατιωτική βάση καθώς μπαίνετε στο Gilgit.

σημεία ενδιαφέροντος του Άμστερνταμ

Η διαδρομή με το λεωφορείο θα διαρκέσει από μιάμιση με δύο ώρες, ανάλογα με το αν έχουν σημειωθεί κατολισθήσεις. Έχω κάνει αυτό το ταξίδι τέσσερις φορές και υπήρξε μια μεγάλη κατολίσθηση λίγο πριν από τη γέφυρα Raikot, αυτό μας καθυστέρησε σημαντικά.

Από τη γέφυρα Raikot στο Fairy Point

Όταν φτάσετε στο Raikot, η αστυνομία πιθανότατα θα θέλει να καταγράψει τα στοιχεία σας. Μπορεί να λάβετε τη συνοδεία σας στη γέφυρα Raikot ή μπορεί να συναντήσετε τη συνοδεία της αστυνομίας όταν θα έχετε τολμήσει στο δρόμο προς το Fairy Point, τα έχω βιώσει και τα δύο.

Η διαδρομή μέχρι το Fairy Point κοστίζει 6.500 ρουπίες και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Το ταξίδι είναι αμφίδρομο και πρέπει να δηλώσετε εκ των προτέρων πότε θέλετε να επιστρέψετε – Ωστόσο, εάν ειδοποιήσετε αρκετά, μπορείτε να το αλλάξετε αργότερα. Σημειώστε το όνομα του οδηγού σας, τον αριθμό της πινακίδας και τον αριθμό τηλεφώνου (αν έχει τηλέφωνο). Εάν αποφασίσετε να αλλάξετε την ώρα παραλαβής σας αλλά δεν μπορείτε να έρθετε σε επαφή με τον οδηγό σας, θα πρέπει να πληρώσετε δύο φορές.

Ένας από τους πιο συναρπαστικούς δρόμους στον κόσμο…

Μπορείτε να περιμένετε και να προσπαθήσετε να μοιραστείτε το τζιπ με άλλους για να μοιράσετε το κόστος, οι οδηγοί τζιπ θα προσπαθήσουν να σας πείσουν να μην το κάνετε και θα επιμείνουν ότι δεν επιτρέπεται να μοιράζονται αλλοδαποί και Πακιστανοί. Κατάφερα σε όλες τις περιπτώσεις να πάω με Πακιστανούς τουρίστες, μοιράζοντας έτσι το τέλος, ωστόσο ήταν μια μακρά και μακρόχρονη διαδικασία και δεν ξέρω αν θα λειτουργήσει κάθε φορά – εξαρτάται πραγματικά ποιοι οδηγοί τζιπ βρίσκονται εκεί κάτω. Οι οδηγοί τζιπ δεν σε κάνουν να σκέφτεσαι ότι είσαι ξένος ταξιδιώτης – κάτι που είναι σπάνιο στο Πακιστάν, οι περισσότεροι Πακιστανοί αγαπούν τους ξένους και δεν μπορούν να κάνουν αρκετά για να κάνουν το ταξίδι σου πιο εκπληκτικό.

Πεζοπορία από το Fairy Point στα The Fairy Meadows

Στο Fairy Point, μπορείτε να ξεκινήσετε το ταξίδι σας! Εάν δεν είστε ικανοί, μπορείτε να νοικιάσετε έναν γάιδαρο για να μεταφέρει εσάς ή τις αποσκευές σας. Αποθαρρύνω σθεναρά οποιονδήποτε να καβαλήσει ένα γάιδαρο μέχρι το The Fairy Meadows – ανδρωθείτε και δώστε ένα διάλειμμα σε αυτά τα φτωχά ζώα. Το ταξίδι μπορεί να γίνει σε ενενήντα λεπτά, προφανώς, αλλά ο χρόνος από τρεις έως πέντε ώρες είναι πιο φυσιολογικός. Μου πήρε λίγο λιγότερο από τρεις ώρες ενώ πεζοπορούσα σε δίκαιες συνθήκες τον Σεπτέμβριο. Τον Φεβρουάριο, ενώ πεζοπορούσαμε στο The Fairy Meadows μέσα από το βαθύ χιόνι, χρειάστηκαν τεσσεράμισι ώρες και ήταν κουραστικό.

Το Fairy Meadows είναι επίσημα κλειστό αυτή την ώρα και όταν σηκώθηκα εκεί, ήμουν μόνο εγώ, ο φίλος μου και δύο Πακιστανοί αστυνομικοί. Ένας φίλος από το Λαχόρι είχε καλέσει και έπεισε τον Gul Mohammed στο The Greenland Hotel να ανοίξει ειδικά για εμάς. ήταν μια πραγματικά μαγική εμπειρία να βρίσκομαι εκεί πάνω ανάμεσα σε τόσο χιόνι.

Πού να μείνετε στο The Fairy Meadows

Αν έχετε σκηνή, μπορείτε να σηκώσετε, αλλά καλή τύχη να ξεφύγετε χωρίς να πληρώσετε κάτι σε κάποιον, οι ντόπιοι στο The Fairy Meadows θέλουν να βγάλουν χρήματα από τους επισκέπτες. Ένα απλό γεύμα εδώ κοστίζει τουλάχιστον 500 ρουπίες, είναι ίσως το πιο ακριβό μέρος στο Πακιστάν, επομένως αξίζει να εφοδιαστείτε με σνακ, να φέρετε ταμπλέτες χλωρίου για το πόσιμο νερό σας και, αν έχετε σόμπα, να φέρετε το δικό σας φαγητό για να μαγειρέψετε.

Συνιστώ να μείνετε στο The Greenland Hotel (δεν είναι ξενοδοχείο - είναι μια σειρά από ξύλινες καμπίνες) - έχει την καλύτερη θέα από οποιαδήποτε από τις επιλογές διαμονής εκεί πάνω. Μια καμπίνα δύο ατόμων θα σας κοστίσει 2000 ρουπίες, υπάρχει, ωστόσο, μια τεράστια καμπίνα στην οποία μπορείτε να χωρέσετε έως και δώδεκα άτομα και μπορείτε να πάρετε πολλά για αυτό. Παζαρέψτε σκληρά και προσπαθήστε να επιτύχετε μια καλύτερη συμφωνία - Το Fairy Meadows είναι, δυστυχώς, υπερτιμημένο, αλλά μπορείτε να κατασκηνώσετε για ένα τίμημα 500-1000 ρουπιών αν φέρετε το δικό σας σκηνή backpacking.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Πακιστάν, φροντίστε να ανατρέξετε στο δικό μου Ταξιδιωτικός οδηγός Backpacking Πακιστάν …

Ακόμα δεν έχετε πειστεί; Διαβάστε δέκα λόγους που πρέπει travel to Pakistan !

Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε uTalk Go για τη χορηγία των περιπέτειών μου. Είμαι περήφανος που συνεργάζομαι με μια τέτοια ηθικά υγιή εταιρεία και είμαι ενθουσιασμένος που έχω την ευκαιρία να συνομιλήσω με ντόπιους σε όλο τον κόσμο. Εάν βγαίνετε στο δρόμο και θέλετε να καταρρίψετε τα εμπόδια, μάθετε την τοπική γλώσσα και κάντε νέους φίλους, ρίξτε μια ματιά στη δωρεάν εφαρμογή σήμερα. Είναι πολύ καλύτερο από ένα βιβλίο φράσεων…

• Ένα υπόγειο Rave στο Πακιστάν
• Μια Τεχεράνη Tinderella και ένας περσικός γάμος

• Χορεύοντας με Σούφι στο Πακιστάν
• Ερωτεύομαι στο Ιράν

Το ταξίδι μέχρι την κατασκήνωση βάσης Nanga Parbat.
Φωτογραφία: Περιαγωγή Ραλφ